معرفی انواع کفش و کاربرد آنها - قسمت اول

انواع متنوع کفش برای اهداف مختلف وجود دارد. هر مدل کفش کیفیت و زمینه منحصر به فرد خود را دارد. شما به تاریخچه هر نوع کفش اهمیت بدهید یا نه، مطمئناً می خواهید بدانید که کدام کفش برای موقعیت های خاص بهتر هست.
از نیم بوت گرفته تا زوری (دمپایی ژاپنی)، شما هر آنچه در مورد هر سبک از کفش های موجود در بازار امروز هست، خواهید آموخت. شما حتی ممکن است در مورد سبک جدیدی که هرگز از وجود آن خبر نداشتید، یاد بگیرید. در این مقاله لیست کامل انواع کفش های زنانه و مردانه آماده شده است که به با توجه به تعداد بالای تنوع در چند بخش ارائه خواهد شد. در بخش اول 17 نوع  کفش معرفی و بررسی شده است.

نیم بوت کفشی است که تا مچ پا می رسد یا آن را می پوشاند. سایر بوت های گوساله مانند را گسترش نمی دهد. آنها معمولاً پنجه بسته دارند، اما ممکن است پنجه باز یا بریده شده هم داشته باشند. نیم بوت های اصلی با بند بسته می‌شوند، اما در دوران ویکتوریا نیم بوت ها با یک دکمه همراه بودند. امروزه ممکن است دکمه، بند، زیپ یا سگک داشته باشند. رایج ترین نوع نیم بوت مدرن روکش دار است.
 

            

 

پوتین نظامی، علاوه بر این که به عنوان پوتین رزمی ارتش (ACB) یا پوتین رزمی شناخته می شود، برای استفاده در خدمات مسلح ساخته شده است. پوتین های نظامی ضد آب، ضد آتش و ضربه گیر هستند. همچنین عایق حرارتی هم دارند. این چکمه ها عموماً از چرم ساخته می شوند و بندی هستند. پرسنل غیر نظامی ممکن است از پوتین های نظامی برای پیاده روی، شکار یا صرفاً به عنوان مد استفاده کنند.

 

اصطلاح "کفش های ورزشی" یک توصیف کلی از کفش هایی است که برای انواع رویدادهای ورزشی استفاده می شود. بسته به موقعیت مکانی شما ممکن است آنها را کفش های بدنسازی، کفش های تنیس، کفش های کتانی، دونده یا مربی نامید. کفش‌های ورزشی معمولاً از چرم یا مواد مصنوعی چرم مانند با کفه‌های لاستیکی ساخته می‌شوند. کفش های ورزشی به طور اختصاصی برای حمایت از ورزش ورزشکار طراحی شده اند. به عنوان مثال، یک کفش فوتبال ممکن است دارای میخ هایی به نام گیره برای چسبندگی بهتر در زمین باشد، در حالی که یک کفش ورزشی برای دویدن سبک تر است تا سرعت بیشتری داشته باشد.
 

 

کفش های باله به طور خاص برای رقصندگان ساخته شده اند. آنها معمولاً از چرم با بند الاستیک ساخته می شوند که بالای پا را می پوشاند. آنها ممکن است حاوی یک کراوات کوچک الاستیک باشند که به کفش ها تناسب بیشتری می دهد. برخی از کفش‌های باله از بوم ساخته می‌شوند، اگرچه این کفش‌ها ماندگاری بالایی ندارند. در بیشتر موارد، کفش های باله صورتی یا مشکی هستند. این کفش ها برای ایجاد ثبات و انعطاف پذیری به رقصندگان ساخته شده اند. رقصندگان ممکن است برای اجرا از کفش‌های ساتن با کراوات روبانی استفاده کنند.
 

 

ممکن است به ساحل بروید و انواع مختلف کفش را ببینید. کفش های آبی، صندل و دمپایی همگی از لباس های ساحلی رایج هستند. کفش ساحلی به هیچ کفشی که در ساحل پوشیده می شود اشاره نمی کند. در عوض، یک کفش ساحلی سبک وزن با زیره لاستیکی و بدنه مشبک است که اغلب از مواد ضد آب مانند نئوپرن ساخته شده است. از این کفش ها برای پیاده روی، شنا و غواصی استفاده می شود.
 

 

کفش های قایق در اصل برای ایجاد کشش خوب در عرشه های لغزنده قایق ها ساخته شده بودند. امروزه چه در خشکی و چه در دریا مد شده اند. زیره کفش ها از لاستیک ساخته شده است که شبیه لاستیک های خودرو است. بدنه کفش از جنس بوم یا چرم با عایق رطوبتی ساخته شده است. آنها ممکن است لیز شوند یا کراوات داشته باشند، اما این کراوات ها معمولا بیشتر تزئینی هستند تا کاربردی. کفش های قایق گاهی اوقات به عنوان "کفش های عرشه" نامیده می شوند.
 

 

پوتین کفشی است که پا و مچ پا را می پوشاند. آنها اغلب در وسط گوساله متوقف می شوند، اگرچه ممکن است بسیار پایین تر یا بسیار بالاتر باشند. پوتین ها اغلب پاشنه دارند، اما برخی از آنها کفی صاف دارند. پوتین ها را می‌توان برای مد یا کارکرد پوشید. پوتین های عملی مانند پوتین‌های رزمی، پوتین‌های پنجه فولادی و پوتین‌های ماهیگیری، هر کدام طرحی دارند که به پوشنده در انجام وظایف خود کمک می‌کند. پوتین های مد روز می توانند پوتین های مچ پا یا بوت های تا ران باشند. برخی حتی کفش های پاشنه دار دارند.
 

 

 

بروگ ها کفش های مجلسی پاشنه کوتاهی هستند که به دلیل الگوهای تزئینی خود متمایز هستند. این طرح‌ها که بروگوینگ نامیده می‌شوند، سوراخ‌هایی هستند که در امتداد لبه‌های کفش سوراخ شده‌اند. مدل‌های کفش‌های بروگ یا کلاهک، نوک بال، تماشاگر، نیمه‌بروگ، ربع بروگ یا لانگ وینگ است. کفش Ghillie نوع خاصی از بروگ است که به ندرت در خارج از امور رسمی اسکاتلندی دیده می شود. بروگ به طور سنتی از چرم دباغی ساخته می شود. آنها ممکن است با تسمه، کراوات یا سگک بسته شوند.

 

کفش بلوچر ارتباط نزدیکی با سبک کفش های آکسفورد و دربی دارد. بلوچرها کفش های مجلسی هستند که اغلب در محیط های تجاری یا رسمی پوشیده می شوند. آنها با توری باز و با یک برش چرم ساخته شده اند. در بالای این ومپ چشمک های کوچکی دوخته می شود. بلوچر را می توان از چرم دباغی شده یا جیر تهیه کرد. بلوچرهای اصلی که توسط فیلد مارشال پروس، Gebhard Leberecht von Blucher ساخته شده بودند، پوتین بودند. پوتین های بلوچر هنوز هم تولید می شوند و امروزه از مدل های قابل استفاده به حساب می آیند.
 

 

جای تعجب نیست که کفش های سگک دار کفش هایی هستند که سگک دارند. معمولاً یک کفش دربی با پنجه کشیده یا گرد و رویه چرم دوخته شده است. تفاوت این است که کفش سگکی بند باز ندارد. در عوض، دارای یک بند راهبان با حداکثر سه سگک است. ممکن است کفش ها صاف باشند، یا ممکن است بروگ داشته باشند. ممکن است سگک هایی در انواع دیگر کفش ها مانند چکمه و صندل پیدا کنید.
 

 

کفش های کودک به آن دسته از کفش هایی گفته می شود که برای نوزادان ساخته می شوند. از آنجایی که نوزادان معمولاً واکر نیستند، کفش‌های کودک معمولاً کفش‌های نرمی دارند که محافظت می‌کنند اما ثبات ندارند. کفش های کودک ممکن است به شکل دمپایی، کفش ورزشی یا چکمه باشند. آنها معمولاً می لغزند اما می توانند کراوات یا نوار چسب داشته باشند. آنها را می توان از هر ماده ای مانند چرم، بوم یا حتی نخ قلاب بافی درست کرد. کفش های کودک معمولاً تزئینی هستند تا کاربردی.
 

 

کفش باک نوعی کفش مجلسی است که در اصل از پوست گوشتی ساخته می شد. از نظر تاریخی، محبوب ترین کفش باک سفید بود و از نوبوک یا جیر ساخته می شد. آنها به طور کلاسیک دارای کف لاستیکی قرمز نیز بودند. کفش باک و کفش به سبک آکسفورد هنوز از انواع کفش های محبوب هستند، اما بیشتر در رنگ های قهوه ای مایل به زرد و روشن دیده می شوند. گاهی اوقات کف قرمز با قهوه ای تیره یا حتی خاکستری جایگزین می شود، اما قرمز رایج ترین سایه باقی می ماند.
 

 

گیره ها به طور خاص به برجستگی های روی زیره کفش ورزشی اشاره دارند. آنها برای ورزش هایی که در فضای باز یا روی یخ انجام می شوند، کشش اضافی روی سطح نرم یا لغزنده ایجاد می‌کنند. آنها می توانند مخروطی یا تیغه مانند باشند و می توانند از پلاستیک، لاستیک یا فلز ساخته شوند. زبان عامیانه به ما این امکان را می دهد که از اصطلاح "کلت" برای اشاره به هر کفشی که گیره دارد استفاده کنیم. در واقعیت، سبک های مختلفی برای فوتبال، گلف، هاکی، فوتبال، چوگان، دوچرخه سواری، پیست و حتی چوب بری وجود دارد.
 

 

کفش مجلسی (انگلیسی انگلیسی)، یا پمپ (انگلیسی آمریکایی)، کفش های رسمی با برش پایین هستند که در مدل های قدیمی کمان یا سگک در گلو دارند. کفش‌های مجلسی تاریخی فقط از چرم سیاه رنگ ساخته می‌شدند اما امروزه در رنگ بندی مختلف ارائه می شوند. این مدل از کفش ممکن است پاشنه بلند یا کوتاهی داشته باشند. در ایالات متحده، کفش های مجلسی اغلب به عنوان "پمپ" شناخته می شوند.

 

یک کفش کوهنوردی که به صورت اختصاصی برای صخره نوردی ساخته شده است. این یک کفش سبک وزن است که دارای زیره لاستیکی با دستگیره هایی است که به نگه داشتن روی سطوح شیب دار کمک می کند. این کفش ها از چرم، مواد مصنوعی یا پارچه ساخته شده اند. آنها یک جعبه پنجه دارند که به سمت پایین جهت کمک به رسیدن به کوچکترین شکاف ها اشاره دارد. این کفش‌ها خیلی چسبیده و تقریباً جوراب مانند هستند. کفش‌های کوهنوردی برای پیاده‌روی ساخته نشده‌اند، به این معنی که معمولاً فقط با رسیدن به صخره‌ای که قرار است بالا برود پوشیده می‌شوند.
 

 

کفش های کابوی بیشتر با نام چکمه های کابوی شناخته می شوند. این چکمه‌های سبک غربی هستند که از چکمه‌های سوارکاری الهام گرفته شده‌اند، اما برای استفاده در فضای باز مقاوم‌تر هستند. آنها از چرم ساخته شده اند و دارای فضای داخلی نرمی هستند که امکان لغزش آسان را فراهم می کند. آنها برای محافظت از قسمت پایین ساق پا به قسمت میانی ساق پا می رسند و دارای یک جعبه پنجه مربع، نوک تیز یا گرد هستند. چکمه‌های کابوی سنتی دارای پاشنه‌ای مورب برای کمک به اسب‌سواری هستند. به آن چکمه های کابویی با پاشنه کوتاه و مسطح طناب می گویند.

 

پوتین های Chukka پوتین های چرمی هستند که تا مچ پا و با رویه هایی جیر یا چرمی ساخته می شوند. آنها دارای سه سوراخ در قسمت بالایی هستند که یک بند باز را نگه می دارند. زیره لاستیکی آن پاشنه کوچکی دارد، اگرچه گاهی اوقات تغییراتی با زیره صاف یا گوه ای وجود دارد. چکمه‌های Chukka در اصل توسط بریتانیایی‌ها در جنگ جهانی دوم پوشیده می‌شدند، اما تبدیل به یک کفش شیک برای پوشیدن روزمره شده‌اند.